جمبو و خواصش

جمبو نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در استان هرمزگان در جنوب ایران می روید. این درخت

گرمسیری با نام علمی (Syzygium cumini) بومی کشورهای هند، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی است. نام این

درخت در ایران برگرفته از نام هندی آن است. امروزه علاوه بر این کشورها، در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله

فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و کشورهای آمریکای مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشورهای آفریقایی درخت

جمبو وجود دارد.درادامه مطلب زیر با خواص این میوه آشنا شوید.

«جمبو،» نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در شهر ها و مناطق ساحلی جنوب ایران می روید.

این درخت گرمسیری با نام علمی ‏Syzygium cumini‏ گیاهی از خانواده موردیان (‏Myrtaceae‏) و بومی

کشورهای هند، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی است. نام این درخت در ایران برگرفته از نام هندی آن است.

امروزه علاوه بر کشورهای یاد شده، در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و

کشورهای آمریکای مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشور های آفریقایی درخت جمبو رشد می کند. این

درخت در صدسال اخیر به جنوب ایران وارد شد. توزیع درخت جمبو، از کشورهای هند و سریلانکا آغاز شد و تا

جنوب چین و شمال شرقی قاره استرالیا ادامه یافت. امروزه کشت این گیاه در جزایر کارائیب، فلوریدا و جزیره

موریس در آفریقای جنوبی گسترش یافته است. در ادیان بودایی و هندی درخت جمبو، مقدس و محترم است

و افسانه های زیادی درباره آن وجود دارد. از نام های دیگر درخت جمبو می توان به نام های آلوی جاوا،

جمبول، آلوی مالابار و آلو پرتغالی اشاره کرد. درخت جمبو، درختی نسبتاً سریع الرشد است که می تواند تا

بیش از صدسال عمر کند. این درخت شاخ و برگ های متراکمی دارد که سایه ای دلنشین در محل کاشت

خود ایجاد می کند و ارزش زینتی بالایی دارد.

2017/09/02

جمبو و خواص آن

جمبو و خواص آن جمبو نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در استان هرمزگان در جنوب ایران می روید. این درخت گرمسیری با […]