نام شقایق در فرانسه از کلمه ای مشتق شده است که از نظر شباهت به تاج خروس به نام خود خروس می رسد.
قدیمی ها این گیاه وحشی و خودرو را می شناخته اند. شورا میگوید: «تخم و دانه های شقایق شکم را پاک میکند.» دیو سنسکورید جوشاندهٔ کپسول شقایق را در شراب برای تحریک خواب تجویز میکرد و برگها را می کوبید و به صورت پماد آن را برای درمان ورم مصرف میکرد.
جالینوس حکیم که در سالهای ۱۳۱ – ۲۰۰۱ م. زندگی می کرد به خواص مسکن شقایِق اعتقاد داشت.پزشکان عصر رنسانس اهمیت زیادی به شقایق می دادند؛ داله شان یکی از پزشکان عصر رنسانس دربارهٔ شقایق این طور نوشته است: «شقایق قاعدگی زنان را مرتب می کند، جریان خونریزی از بینی را قطع میسازد. اگر با جوشاندهٔ گل شقایق دهان را بشویید ضدعفونی میکند و لثه های متورم را به حال طبیعی خود برمیگرداند.
ده گرم گل خشک شقایق را در یک فنجان آب جوش بریزید و بگذاریدچند دقیقه بماند تا دم بکشد و آب آن کمی خنک شود، بعد آن را صاف کرده و با آن دهان خود را بشوید، پنبه ای را به این جوشانده خیس کنید و روی آبسهٔ دندان خود بگذارید. اگر در روز چند بار این کار را تکرار کنید آبسهٔ دندان سرباز خواهد کرد و درد آن بکلی تمام خواهد شد.
پنج تا ده گرم گلبرگهای شقایِق خشک را در نیم لیتر آب جوش بریزید و دوازده دقیقه ان را دم کنید و بعد صاف کرده و شیرین کنید و در طی شبانه روز، سه یا چهار بار و هر بار یک فنجان از ان را بنوشید.
گل شقایق تسکین دهندهٔ کاملی برای تحریکات حلق و گلو است. دم کردهٔ آن در مورد ورم قصبه الریه و سرفه هایی که علت و منشأ عصبی دارند مؤثر و شفابخش است.
به طرز دیگری هم می توانید هشت تا ده عدد میوه (کپسول) شقایِق را که خشک شده باشد در یک لیتر آب سرد بیندازید و ظرف محتوای آن را روی آتش بگذارید تا به جوش آید و به مدت دوازده دقیقه بجوشد. بعد آن را صاف کرده، با عسل شیرین سازید و در طول شبانه روز دو یا سه فنجان از آن را بنوشید و یا با همین جوشانده وقتی آنژین دارید هر روز .چندین بار غرغره کنید.
دم کردهٔ گلبرگهای شقایِق داروی مؤثری برضد بحرانهای آسم است. طرز تهیه و مقدار مصرف آن همان است که در مورد آنژین شرح دادیم میتوانید شربت شقایِق را تهیه کنید و اگر بر دم کردهٔ شقایق ترجیح می دهید شربت را مصرف کنید.