همهی ما میدانیم که شنای کردن تا چهحد میتواند آرامشبخش باشد. شنا موجب میشود اکسیژن بیشتری در ماهیچهها جریان یابد و شما را وادار میکند تا تنفس خود را منظم کنید. شنا روش ایدهآلی برای کاهش استرس است. شنا کردن در زیر آب، مانند بودن در جهانی دیگر است. آب، تصویر آسمان بالای سر را تغییر داده و بازتاب خورشید در کف استخر را به شکل الگویی روحانی و آسمانی درمیآورد. بنابراین تعجبی ندارد که شنا شما را در فضای ذهنی ایدهآلی قرار میدهد. در این مقاله در مورد تاثیرشنا کردن بر سلامت مغز و روح میخوانید.
شنا ورزشی ذهنی است. عملکرد مغز، در اثر فرآیندی موسوم به نورژنز یا نورونزایی ناحیهی هیپوکامپ (hippocampal neurogenesis) بهبود مییابد. در این فرآیند، مغز سلولهای از دست رفته در اثر استرس را جایگزین میکند. همچنین زمانی که با آب برخورد میکنید، به دلیل خنکی آب، بلافاصله حال شما بهتر میشود و از خستگی و افسردگی رها میشوید.
در مطالعهی تازهای توسط دکتر هوارد کارتر از دانشگاه استرالیای غربی، دانشکده علوم ورزشی، چگونگی واکنش مغز در زمان شنا کردن مشخص شده است. گروهی از دانشمندان به رهبری کارتر، این فرضیه را مطرح کردهاند که غوطهور شدن در آب تا سطح دهلیز راست قلب، موجب افزایش گردش خون در درون مغز میشود. دهلیز راست در سمت راست بالای قلب قرار دارد و یکی از چهار حفرهی توخالی قلب است. خون توسط دو رگ بزرگ، وارد دهلیز راست میشود. این رگها، ورید اجوف فوقانی و ورید اجوف تحتانی نام دارند. وظیفهی این دو رگ، بازگرداندن خونی است که اکسیژن را به بخشهای مختلف بدن رسانده است. خون بازگردانده شده دارای اکسیژن کمی است. سینوس کرونری، رگ کوچکتری در دیوارهی قلب است که خون را به درون دهلیز راست، تخلیه میکند.
مقاله مرتبط: ۵ ورزش صورت برای شادابی پوست
دکتر هوارد کارتر در مجلهی آمریکایی فیزیولوژی (American Journal of Physiology) میگوید: «ما دریافتهایم زمانی که فرد تا سطح قلب خود در آب غوطهور است، جریان خون در مغز او سریعتر از زمانی است که بر روی زمین قرار دارد. این یافتهها زمینه را برای انجام بررسیهای بیشتر در مورد تاثیرات شنا بر سلامت عروق مغزی، مهیا میکند.»
وقتی شرکتکنندگان در آب غوطهور بودند، جریان خون در شریان مغزی میانی آنها به میزان ۱۴ درصد افزایش یافت، در حالی که جریان خون در شریان مغزی خلفی آنها نیز ۹ درصد افزایش داشت.
به گفتهی کارتر: « در انواع مختلف فعالیتهای آبی، مانند ایروبیک در آب و شنا نیز، مانند ورزشهای زمینی، اثرات وارد شده بر عملکرد قلب و جریان خون در مغز، تفاوت اندکی با یکدیگر دارند.»