گل لاله و خواصش

گل لاله سرنگون، گیاهی است چند ساله با پیاز درشت. ساقه‌های آن استوانه‌ای ضخیم قهوه‌ای‌رنگ که در قسمت زیر گلها عاری از برگ و لخت و در سایر قسمتها پوشیده از برگ است. برگهای آن سبز، بیضی دراز، نوک‌تیز مواج و یا نیزه‌ای، در قسمت پایین ساقه متقابل و در سایر قسمتها نامنظم است. در ماه اردیبهشت در انتهای ساقه گل‌دهنده یک دسته برگ و زیر آنها گلها به شکل زنگوله و یا لاله سرنگون به رنگ قرمز به تعداد ۸- ۵ گل که دمگل آنها خمیده است، ظاهر می‌شوند. در این گونه گل‌آذین برگهای بالای گلها به شکل کاکل دیده می‌شود. این گیاه به‌طور وسیعی در ایران می‌روید. در ارتفاعات زاگروس و در شیبهای سنگلاخ کوهها به تعداد هزارها دیده می‌شود. در کوههای بختیاری، کوههای اورامان کردستان، صحنه، کوه رزاب
قصر شیرین، در جنوب در شیراز و در آذربایجان انتشار دارد.معمولا قطرات درشت نکتار شیرین از قاعده گلها خارج شده و به صورت اشک دیده می‌شود و به این جهت آن را اشک مریم نیز می‌نامند.تکثیر آن از طریق جدا کردن پیازچه‌های جدید گیاه در اواخر تابستان و کاشت آنها می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی

در گیاه تازه لاله سرنگون آلکالوئید سمّی ایمپریالین وجود دارد در گزارش بررسی‌های دیگری آمده است که دو آلکالوئید جدید به نامهای مینی پائی‌مین  و مینی‌پائی‌می‌نین در گیاه مشخص شده است. آلکالوئید ایمپریالین مشابه با سی‌پئی‌میناست

خواص- کاربرد

–پیاز لاله سرنگون نرم‌کننده ورمهای سفت و تحلیل برنده آنهاست

-مدّر می‌باشد و از سموم قلبی است

– برای تسکین درد سینه و درد دندان مفید است

-از دم‌کرده گلهای این گیاه برای تسکین دردهای قاعدگی خورده می‌شود

– مقدار مصرف پیاز آن حد اکثر ۳/ ۰- ۰۵/ ۰ گرم است و چون سمّی است بدون تجویز پزشک نباید مصرف شود.
-پیاز این گیاه در رفع استسقا داروی مفیدی می‌باشد.
-پیازهای گونه‌های فوق دارای طعمی تلخ، مبرّد و خنک‌کننده است

-و از داروهای مخصوص ناراحتی‌های ریه و تحلیل بلغم می‌باشد